چرا عکس های این بچه ها را

بیانیه - پاسخ به پرسش های متداول (!؟)

---
پاسخ: دوست عزیز، این بچه ها از نظر ما اونقدر بزرگ و زیبان، که ما در برابر اون ها فقیریم، اونا معلم های ما هستند...
اعلام می کنیم:
اول اینکه این بچه ها هیچ فرقی با بچه های دیگری که دور خودتون می بینید، از نظر ما ندارند و اونا خواهر و برادر و حتی برای برخی از ما فرزندان مون هستند. ما عکس بچه های خودمون رو می گذاریم در خونه علم مجازی خودمون. شما اومدید به خونه ما و دارید عکس بچه های ما رو می بینید و این کم لطفیه که از ما بخواهید فرشته های خونه مون رو که اینجا رو برای اونا درست کردیم، توی یه گنجه پنهان کنیم. ما از این جهت عکس این بچه ها رو می گذاریم که اینا همون بچه هایی اند که خیلی از ماها تو روز مرگی هامون از کنارشون رد میشیم، بدون اینکه بدونیم وجودشون چقدر خدایی و ملکوتیه.
دوم اینکه ما اینجا هستیم تا دنیا این بچه ها رو ببینه و اعلام می کنیم به دنیا که این بچه ها تنها نیستن و ما کنارشون هستیم تا در تنهایی خودشون مبادا سر از راهی در بیآرن که جامعه خواب ما غلامرضا خوشروها و خورشیدها و... رو به اون راه فرستاد و بعد در سنگدلی تمام حکم مرگ شون رو صادر کرد و در اعدام شون خندید. ما اینجا هستیم تا بگیم نمی خوایم بچه های تنهای این سرزمین در نبود ما هم صحبت مواد فروش محله شون بشن و نمی خوایم فردا معتاد یا بزهکاری باشن که به ما بگن وقتی بچه بودیم کجا بودید و چرا نیومدید دستمون رو بگیرید.
سوم اینکه داوطلب های ما عمر و وقتشون رو عاشقانه برای این بچه ها می گذارن تا یه روزی اونا رو در بلندترین قله های افتخار برای این سرزمین ببینند. چرا که ایمان داریم اینها کودکانی هستند که این سرزمین مال شونه و برای اوناست و یه روز همین ها این سرزمین ویرانه رو که دیگران برای ما به میراث گذاشتن، خواهند ساخت و آبادش خواهند کرد. ما ایمان داریم که آینده ایران با این بچه ها زیبا خواهد شد.
چهارم اینکه سراسر وب پر است از عکس های رنج و تنهایی کودکان و حال آنکه در خانه ما تنها تصویر شادی کودکان را به نمایش می گذارند چرا که اینجا دانشجویان داوطلب ایرانی کمر همت بسته اند تا اشک کودکی در نبودشان بر زمین نغلطد.
آخر اینکه ما عکس این بچه ها رو برای این نمیذاریم، که ترحم کسی رو جلب کنیم و کمک بخوایم، بلکه این ماییم که به این خونه و حضور در کنار این بچه ها نیاز داریم.
این بچه ها عین زیبایی اند و عکسشون رو به این دلیل میذاریم...
---
ما اعلام می کنیم که فال فروش سر چهارراه، دختر ماست، پسر ماست و به ترحم هیچ کس نیاز نداره... اون فقط و فقط به یه چیز نیاز داره... به عشق، به مهر، به محبت، به خواهری و برادری، به پدر و مادر، به من و تو، به ما، به برابری، به عدالت... و اینا همه اش در یک چیز خلاصه میشه: انسان عاشق.

(مرتضی کی منش)

نظرات 1 + ارسال نظر
عمو مسعود سه‌شنبه 12 دی 1391 ساعت 22:49

واقعا من الان وقتی در مورد بچه ها صحبت میکنم ، نمیگم بچه های کلاس ، نمیگم بچه ها خانه ی علم ، میگم بچه هام !!!

عاشقانه دوستشون دارم و تا جایی که بتونم بهشون کمک میکنم و در راه رشدشون تلاش میکنم .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد